De Taifun Boy werd op de stand van de fabrikant Büroma GmbH, tijdens de Hannover Messe 1955, voor het eerst getoond. Volgens de fabrikant diende de vernietiger voor het in eigen beheer vernietigen van stukken welke niet door derden mogen worden ingezien en welke daardoor niet zonder meer als oud papier kunnen worden verkocht.

Vijf papiervellen bankpost ter dikte van 65 grs met een maximale breedte van 23 cm konden over een naar achteren hellende papiertafel gelijktijdig naar het snijmechanisme worden gevoerd, waarna deze tot papierwol, bestaande uit 0,7 mm brede stroken werd versneden.

De papiervellen werden toegevoerd naar een spleet van 1 mm, zodat de handen niet met het snijmechanisme in aanraking konden komen. Nietjes, paperclips e.d. zouden volgens de fabrikant zonder schade te doen aan het snijmechanisme mede worden versneden. De papierwol kan eventueel worden gebruikt voor verpakkingsdoeleinden.

Het snijmechanisme bestond uit snijschijven met een vlakke rand welke, in afstanden overeenkomend met hun dikte, op twee assen waren bevestigd. Tussen twee snijschijven bevond zich een vulschijf van geringere diameter. De assen waren zodanig geplaatst, dat de schijven in het punt waar het papier wordt aangegrepen langs elkaar vielen.

Het snijmechanisme werd aangedreven door een 220 Volt elektromotor. De motor werd met een tuimelschakelaar voor in de kap ingeschakeld, hetgeen door een controlelampje wordt aangegeven. Indien te veel papiervellen gelijktijdig werden toegevoerd, dan werd het snijmechanisme geblokkeerd. De vastgeklemde papiervellen konden worden verwijderd door het snijmechanisme met behulp van een aandrijfhendel in tegengestelde richting te draaien.

De capaciteit bedroeg circa 40 kg papier per uur. De uiteindelijke resultaten werden sterk beïnvloed door het formaat van de te vernietigen papieren.

De afmetingen waren: hoogte 31 cm, breedte 39 cm, diepte 43 cm. Het gewicht bedroeg 36 kg.