Rond 1900, toen het copieerprocedé voor de schrijftechniek en de stencilmachine voor het drukken reeds bestonden, ontwikkelde zich daarnaast, vanuit de Verenigde Staten een richting voor het reproduceren van originele documenten op kantoor. De eerste “fotocopieermachine” bestond uit een balgcamera met prisma, gecombineerd met een ontwikkel- en fixeerinrichting. Deze techniek kwam uit de portretfotografie met het verschil dat voor de opname geen glasplaat werd gebruikt maar papier. Met deze fototechniek werd een leesbare reproductie verkregen alleen wel negatief. In Nederland werden deze wel aangeduid als “prismacopieën”.