Dwergcopie was een vorm van microcopiëren waarbij met een geringe verkleining van b.v. 1:3 een copie werd opgenomen en afgedrukt die met een zwak vergrotende loep of zelfs met het blote oog nog leesbaar was. Het werd in de jaren vijftig van de 20e eeuw nog een grote toekomst voorspeld vanwege het feit dat ondanks de geringe verkleining toch een ruimtebesparing van bijna 90% kon worden behaald zonder de noodzaak van een speciaal leesapparatuur. Ook afdrukken kon tegen een lage kostprijs, de 'dwergprints' konden zelfs op standaard lichtdrukpapier worden afgedrukt.

Ondanks deze 'voordelen' is dwergcopie nimmer aangeslagen en werd sporadisch bij bedrijven of organisaties toegepast. Hoogstwaarschijnlijk zijn belangrijke factoren zoals de onbewuste vrees voor oogbederf en de korte tijd welke zo ingespannen gelezen kon worden hiervan mede de oorzaak geweest.