Een snelschrijfmachine is een schrijfmachine waarbij niet met letters maar met lettergrepen wordt geschreven voor het snel verwerken van dictaten. Door de functie werden de snelschrijfmachines ook wel stenografeermachines genoemd maar in tegenstelling tot steno werd de tekst volledig geschreven en hoeft dus niet meer te worden omgezet naar alfabetische tekst.
De snelschrijfmachine vertoont niet veel gelijkenis met een schrijfmachine, het kleine toetsenbord is door het aantal verschillende types beperkt waarbij de toetsen de toetsen links en rechts zijn gespiegeld. Toch kan het gehele alfabet er mee worden geschreven want de letters welke niet standaard voorkomen op het toetsenbord worden door diverse combinaties gemaakt. Iedere aandruk geeft een lettergreep die niet in regels verschijnt maar onder elkaar want na iedere aanslag schuift de zig-zag gevouwen papierstrook op. Hetgeen wordt afgedrukt doet dan ook enigszins merkwaardig aan maar kan toch zonder bijzondere oefening worden “gelezen”. Geoefende snelschrijvers halen 300 lettergrepen per minuut.

De eerste Nederlandse snelschrijfmachine de TACHOTYPE dateert uit 1935 en is een uitvinding van de Nederlandse stenograaf Marius den Outer. Een verdere ontwikkeling van den Outer was de VELOTYPE uit 1938. Ondanks de voordelen van de hoge snelheid en het feit dat de output direct was te lezen en ondanks het feit dat cursussen, van o.a. Instituut Schoevers, beschikbaar kwamen was de acceptie niet voldoende. Ook moest de productie worden beëindigd als gevolg van het bombardement van Rotterdam in mei 1940. Na de oorlog is de ontwikkeling nog wel voortgegaan maar nimmer meer in productie genomen.

• Grandjean