Bureaustoelen

Bureaustoel is een iets meer specifieke verzamelnaam dan kantoorstoel voor een groot aantal zitmeubelen die worden gebruikt op kantoor of in een kantooromgeving voor het zittend uitvoeren van werkzaamheden. Deze draaibare, in hoogte verstelbare en verrijdbare stoelen met een rugleuning worden gebruikt voor het uitvoeren van werkzaamheden aan een bureau of bureautafel.

De meest voorkomende bureaustoel is de genormeerde standaard bureaustoel. Bij passende maatvoering voor de gebruiker zijn standaard bureaustoelen bij normaal gebruik geschikt voor 8 uur per dag. Het is veruit de meest toegepaste oplossing, naast b.v. balansstoelen en zadelstoelen, voor zittend te werken. Bureaustoelen van deze drie genoemde types worden alle afzonderlijk ook aangeduid als ergonomische bureaustoel.

Bureaustoelen met ergonomische instelmogelijkheden, volgens EN 1335 type A, Ax, B, en vergelijkbare normen, zijn standaard bureaustoelen. Alle met niet vergelijkbare normen genormeerde bureaustoelen en niet genormeerde stoelen welke door de fabrikant zijn gedefinieerd als bureaustoel zijn te onderscheiden in bureaustoelen met armleggers en bureaustoelen zonder armleggers.

Bij continu gebruik voldoet een standaard bureaustoel niet en zal een 24-uurs stoel moeten worden ingezet. Ook voor personen met een 'niet standaard postuur' in lengte of gewicht zijn er geschikte bureaustoelen. Deze worden gezamenlijk aangeduid als XXL-bureaustoelen.

Onder de bureaustoelen vallen ook directiestoelen en managementstoelen als deze in hoogte verstelbaar, verrijdbaar en met een rugleuning zijn uitgevoerd.
Bureaustoelen die naast geschikt zijn voor zittend werken ook nog op een andere wijze bij kantoorwerkzaamheden kunnen worden ingezet zijn multifunctionele bureaustoelen.

Productie en techniek

Bureaustoelen worden samengesteld uit verschillende componenten:

Productveiligheid

De productveiligheid van bureaustoelen is te bepalen door de afzonderlijke eigenschappen van de componenten en materialen alsook als compleet product. Deze kunnen getest en gecertificeerd zijn.

Naast deze eigenschappen zijn er kwaliteitskeurmerken met eisen voor de veiligheid bij gebruik van het product.

Milieu

Bij aanschaf en gebruik van bureaustoelen kunnen milieuaspecten in aanmerking worden genomen of hiervoor kan wetgeving van kracht zijn. Net als wetgeving kunnen bepaalde milieuaspecten als milieukeurmerk gecertificeerd zijn.
Met geen of beperkte milieubelasting voor transport is volledig hergebruik van een bureaustoel de meest verantwoorde wijze om de levensduur te verlengen.
Recycling van bureaustoelen is mogelijk, hierbij prefereert een recyclingprogramma van de fabrikant. Een EPD geeft inzicht in de milieugegevens van het product welke als uitgangspunt kan worden gebruikt om te bepalen of het mogelijk ook een circulair product is.

Certificaten

Certificeringen

Aan bureaustoelen worden onterecht ook de normen ISO 9001, ISO 14001 en EMAS certificering toegeschreven. Deze zijn niet bepalend voor de eigenschappen en kwaliteit van het product.

Merken bureaustoelen

Historische merken


Historie

De historie van de bureaustoel loopt, hoewel direct ermee verbonden, niet synchroon met de komst van het bureau. Alvorens gesproken kon worden van een bureaustoel werden in verschillende eeuwen vaak luxere zitmeubelen vanuit het interieur ook voor het zitten aan een bureau gebruikt. Bekend is wel dat bestaande stoelen zijn aangepast voor het werken aan een bureau. De Engelse wetenschapper Charles Darwin, bekend van de evolutietheorie, gebruikte de stalen poten met wielen van een bedframe om zich sneller, zittend in zijn stoel, te kunnen verplaatsen. Deze en andere wensen voor stoelen zullen zeker vaker bestaan hebben echter het aantal gebruikers was altijd dermate klein dat industriële productie niet snel werd opgepakt.

Centripetal Chair De eerste patenten zijn van het midden van de 19e eeuw, zoals deze van 1849 voor de Centripetal Chair ontworpen en gepatenteerd door Thomas E. Warren en geproduceerd door de American Chair Company (1829-58) uit Troy, New York. Dit patent werd overigens ook gebruikt voor stoelen in treinen.

Minder bekend is het patent van Peter Ten Eyck uit New York van 15 maart 1853 van de zogenoemde Rocking-Chair.